Claire Furniss; schrijfster van
“ Ik heb altijd gedacht dat je het op de een of andere manier zou
weten als er iets ergs ging gebeuren. Ik dacht dat je het zou voelen aankomen,
zoals wanneer het drukkend en donker wordt voordat er een bui los barst en je
weet dat je beter ergens kunt gaan schuilen tot het over is gewaaid, maar zo
gaat het dus helemaal niet’’
En zo ging het ook niet, Pearl is 15 als haar moeder overlijdt bij
de geboorte van haar half zusje. In dit boek lees je haar verhaal van het
eerste jaar na het overlijden van haar moeder. In dit jaar gebeuren heel veel
heftige maar ook grappige dingen. Ze is natuurlijk heel verdrietig, boos omdat
haar moeder weg ging, haat haar half zusje enorm die er volgens haar er voor
gezorgd heeft dat haar moeder er niet meer is. Maar ze wordt ook voor het eerst
verliefd, wat niet heel soepel verloopt aangezien ze enorm met haar gevoelens
in de knoop zit en ze vindt haar echte vader terug.
In dit boek zie je steeds meer dat je zichzelf terug vindt en alles
een beetje leert accepteren. Het is enorm mooi en ook heel heftig. Ik moet
eerlijk toegeven, en dit kan natuurlijk aan mijn eigen emotionele zelf liggen,
maar ik moest wel een traan wegvegen toen ik het boek uit had. Je zit zo in het
verhaal en je wordt zo enorm meegesleept met de gevoelens van Pearl. Het is
echt bijzonder hoe gedetailleerd dit geschreven is en hoe erg ik meeleefde. Ik
heb veel van dit soort boeken gelezen maar nooit heb ik een boek zo snel en
geboeid uitgelezen als dit boek. Zoals je misschien wel aan me kunt merken ben
ik enorm enthousiast hier over en ik hoop jullie ook als jullie dit lezen. Dus
ja, ik zeg zeker:LEZEN!
Gelezen door Eva (14 jaar)
