Erfenis, een ontzettend mooi en spannend boek!
‘We moeten hem verslaan, Eragon. Want als wij het niet kunnen, kan
niemand het. Er zal geen tweede kans komen. Samen hebben we meer bereikt dan
iemand had durven hopen, maar de laatste slag komt nog.’ ‘Laten we dan gaan. We
kunnen het, Saphira, ik weet het zeker.’ ‘ik hou van jou, kleintje.’ En samen
liepen ze door de poorten van Galbatorix’ troonzaal. Christopher Paolini
begon met het schrijven van de erfgoed-serie toen hij vijftien was. Nu, tien
jaar later, brengt hij het boek Erfenis uit, het vierde en laatste deel van de
serie over Eragon en Saphira.
Toen ik in de boekenwinkel een
boek mocht kiezen, zag ik gelijk deze staan. Ik had het eerste deel van de
serie, Eragon, al gelezen en dat vond ik heel goed boek. Erfenis heeft ook zo’n
mooie omslag, en door al deze dingen besloot ik gelijk om dit boek te gaan
lezen. Ik ben blij dat ik dat gekozen heb, want het was echt een geweldig boek!
De serie gaat over de
boerenjongen Eragon, die in het woud een bijzondere steen vond toen hij aan het
jagen was. Deze steen bleek een drakenei te zijn, en Eragon was uitverkozen om
drakenrijder te worden. In dit boek neemt hij het op tegen Galbatorix, de
verschrikkelijke koning die samen met zijn draak het land Alagaësia al eeuwen
lang onderdrukt. Eragon heeft zich aangesloten bij de Varden, een volk dat zich
altijd al tegen Galbatorix heeft verzet, en samen gaan ze de oorlog aan. Zal
het ze lukken om Galbatorix te verslaan?
Ik vind dit een heel mooi boek,
omdat het zo levensecht is, ondanks dat het over draken, elven en dwergen gaat.
Doordat alles zo gedetailleerd beschreven is, kon ik me helemaal voorstellen
hoe het is, en ik kon me daardoor ook goed inleven in de hoofdpersonen. Het
wordt daardoor jammer genoeg wel een klein beetje langdradig. De gevechten zijn
bijvoorbeeld iets te uitgebreid.
In het midden van het boek zijn
er drie hoofdpersonen die alle drie ergens anders spannende dingen beleven. Elk
hoofdstuk gaat over een andere hoofdpersoon, en dat maakt het extra spannend.
Je vraagt je dan telkens af wat er met de anderen gebeurt op dat moment.
Ook is het heel handig dat voorin
een samenvatting van de eerste drie delen staat, zodat je toch begrijpt waar
het over gaat en wie iedereen is als je de andere boeken nog niet hebt gelezen.
Ikzelf heb alleen boek één gelezen, maar ik kon dit boek toch prima volgen en
begrijpen wat er gebeurde. Daardoor zijn de boeken goed los van elkaar te
lezen, ook al raad ik aan om ze alle vier te lezen.
Het boek is vaak heel verassend,
er gebeurt juist wat je niet had verwacht. Bijvoorbeeld het einde, het loopt
echt heel anders af dan ik had gedacht. Dat vind ik heel knap van de schrijver.
Een minpunt is dat er best veel
spelfouten in staan.
En wat ik erg jammer vind is dat
dit het laatste boek uit de serie is. Er zijn nog veel mysteries niet opgelost
zijn, en ik zou graag willen weten hoe het nu met Eragon verder gaat. Ik heb
wel gehoord dat de schrijver nog meer boeken gaat schrijven over het land
Alagaësia, en ik hoop dat daarin nog mysteries uit deze boeken worden opgelost.
Dat er veel spelfouten staan is
vervelend, maar het maakt niets uit voor het verhaal zelf. Dat is alsnog heel
goed geschreven. Ook dat Erfenis het laatste boek van de serie is maakt niet
zoveel uit. Wel jammer is dat sommige dingen iets te gedetailleerd zijn, zoals
de gevechten in het boek. Maar dat weegt bijna niets tegenover alle goede
punten: de samenvatting voorin, dat er veel verrassingen zijn, de wisselingen
tussen de hoofdpersonen, en dat het heel levensecht is. Dat vind ik eigenlijk
belangrijker.
Dus: ik raad dit boek aan
iedereen aan, omdat het supermooi en spannend is. Omdat het zo onvoorspelbaar
en onverwachts loopt. En omdat het zo levensecht geschreven is, dat je het
gevoel hebt dat je alles zelf meemaakt.
Gelezen door Dewi (13 jaar)
