Lysette van Geel
De Iraanse Omid is tien jaar als hij moet vluchten uit Iran omdat er oorlog is in zijn land. Dit mag niet van de regering omdat ze bang zijn dat ze verraden worden. Omid's vader werkt bij het leger van Iran als chauffeur. Hij vervoert mensen ,minutie en wapens.
Omid heeft ook nog een moeder en twee zussen , Areezo en Ati . Omid en Ati hebben een ernstige leverziekte waar ze in Iran niet aan geholpen kunnen worden, dit is de belangrijkste reden voor hun vlucht. Ze gaan op weg naar Nederland. Als eerste vliegen ze naar Rusland daar wonen vrienden van Hasan en Farim die met de familie mee op de vlucht zijn, hij heet Jamal. Op een avond horen ze zware voetstappen op de gang van het appartementencomplex. Jamal zegt dat iedereen naar de badkamer moet gaan en zich stil moet houden. Door de deur horen ze mannen in het Arabisch schreeuwen. Jamal doet open en vraagt wat de mannen van hem willen. Even later horen ze Jamal om hulp roepen en haastige voetstappen, het word stil. Hasan en Farim gaan kijken hoe het met Jamal is, ze zien Jamal op de grond liggen er stroomt bloed uit zijn oog en hij beweegt niet alleen zijn borstkas gaat heel zacht op en neer.
In de avond vertelt de moeder van Omid dat de mannen die Jamal in elkaar hebben geslagen kwamen voor geld. Jamal is de mannen heel veel geld schuldig wat hij van ze geeft geleend. De volgende dag heeft Jamal een grote pleister op zijn oog hij kan niet naar het ziekenhuis omdat hij illegaal in Rusland woont.
Mijn moeder zegt bij het avond eten dat ons toeristenvisum is verlopen en dat we nu zo snel mogelijk een smokkelaar dus vinden die ons naar Duitsland kan brengen. Een dag later zitten we in een bus met ongeveer nog zo'n 40 andere vluchtelingen. De vluchtelingen mogen na anderhalve dag een keer naar de wc. Als ze weer moeten instappen is Hassan is nog weg en Omid maakt zich vreselijk zorgen. Bij het station in München nemen ze de trein naar Amsterdam. De politie in Amsterdam regelt voor de familie een tijdelijke opvang in Sneek. In Sneek woont de familie bijna twee jaar op een woonboot voor asielzoekers. Omid gaat naar school en wordt geopereerd.
Een leuk en spannend verhaal,mooi dat dit geschreven is om andere vluchtelingen te helpen om hun verhaal te vertellen.
Gelezen door Simon (11 jaar)
