Armand Gimbrère
De gang eindigt in een draaitrap omhoog het geroezemoes van
maldogs en eksters word steeds luider naarmate Florian de trap beklimt.
Bovenaan gekomen gluurt hij over de rand van de laatste trede. De ruimte waar
de trap op uitkomt is een soort hal. Twee deuren komen er aan weerskanten op
uit en in de linkerhoek is een brede trap omhoog. Het lawaai komt daar vandaan.
Dit gaat nooit lukken, denkt Florian. Ik heb geen idee waar ik naartoe moet.
Hij zucht diep. Op hoop van zegen,’ fluistert hij en klimt uit het trapgat
omhoog, met zijn zwaard in de aanslag.
Ik vind de kaft van het boek heel mooi met al die tinten
oranje, maar het zegt niks over het boek maar het trekt wel de aandacht en je
krijgt zin om het boek te lezen.
Ik vond het boek met pieken en dalen spannend. De schrijver
wil het boek overal een beetje spannend maken maar dat lukt niet echt. Je komt
ook moeilijk in het boek, het is geen boek voor ‘even’ tussendoor maar echt
voor een dag lekker lezen. De personen in het boek zijn gelukkig wel goed te
onthouden en dat is heel fijn.
Het boek is aan het begin verwarrend want je denkt eerst dat
je in de 18 eeuw zit maar verderop in het boek wordt wel duidelijk dat het
gewoon in de 21 eeuw speelt.
Het verhaal loopt langzaam maar aan het eind van het boek
(laatste 40 pagina’s) gaat alles in het boek heel snel en wordt alles opgelost
in een korte tijd.
Als je iemand bent die echt voor een boek gaat zitten dan is
dit boek iets voor jou maar als je van snelle spanning houd dan zou ik hier
niet aan beginnen. Ik vond het uiteindelijk wel een goed boek maar ik heb er
best wel lang over gedaan.
Gelezen door Brent (13)
