De kids of Appetite - Ze leefden en ze lachten en ze zagen dat het goed was
David Arnold
Victors vader is
gestorven en heeft aan Doris, de moeder van Victor, een brief geschreven over
hoe hij wil dat zijn as wordt uitgestrooid. Maar Doris is nu meer bezig met
haar nieuwe vriend dan met de laatste wens van haar gestorven man. Als de
vriend van Doris haar ten huwelijk vraagt, loopt Victor weg van huis en neemt
de urn mee. Mad komt hem tegen en zegt dat ze een plek heeft waar hij kan
blijven. Zo komt Victor terecht in een hechte groep die slaapt in een kas. De
groep bestaat uit de leider Baz, zijn broer die niet praat Nzuzi, de 11-jarige
brutale Coco en Mad, die samen met haar ouders een ongeluk heeft gehad. Haar
ouders zijn toen overleden en zij heeft een groot litteken. De groep helpt
Victor om de raadsels op te lossen om de as op juiste wijze uit te strooien.
Victor gaat er steeds meer bij horen, maar sommige mensen in de groep hebben
hun geheimen niet aan de rest verteld.
Ik vond dit boek
echt heel leuk. Ik kon het niet neerleggen, want het was soms best wel spannend
en het verhaal zit heel mooi in elkaar en is erg origineel. Ik had in eerste
instantie niet gedacht dat het boek zo leuk zou zijn. Ook
de personages vind ik heel goed, want ze maken allemaal wel foutjes en hebben
ook slechte eigenschappen en daarom zijn ze juist herkenbaar. Ik ben van bijna
elk personage in dit boek gaan houden. Ik vind dat de schrijver het echt heel
erg goed heeft gedaan. Ik kan het je dus
erg aanraden.
Gelezen door Nienke (14 jaar)
