26.8.16

Vertel me drie dingen

Vertel me drie dingen
Julie Buxbaum

733 dagen nadat haar moeder is overleden, 45 dagen nadat haar vader haar heeft laten stikken voor een vrouw die hij op internet heeft ontmoet en besluit er vervolgens mee te trouwen. En 30 dagen nadat haar vader besloot om in te gaan trekken bij die vrouw en halsoverkop van Chicago naar Californië te verhuizen en tussen alle rijken mensen te gaan wonen. Kreeg ze na 7 dagen nadat ze was begonnen op een nieuwe school waar ze niemand kent en waar niemand haar kent een anonieme email ontvangt die haar aanbood haar persoonlijke gids te zijn op haar nieuwe school. Dit is het verhaal van Jessie Holmes.

Als je mij drie dingen laat vertellen over dit boek zou ik dit zeggen: Ten eerste, als je het boek in je handen hebt denk je niet meteen: wat een leuk boek, kan natuurlijk wel, maar ik had dat niet. De voorkant heeft niet echt iets met het boek te maken, er staan wel allemaal woorden op die in het boek gebruikt worden en belangrijk zijn, maar verder snap ik de voorkant niet echt. Maar aangezien je een boek nooit op zijn voorkant moet beoordelen ben ik de achterkant gaan lezen, en die sprak me gelukkig wel aan. Ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb, want als ik dat niet gedaan had, had ik nu een heel leuk boek mis gelopen. Dat brengt me naar mijn tweede punt: Het boek is enorm verslavend, meteen als je het eerste bladzijde leest wil je doorlezen. Het begint namelijk direct al met de anonieme mail die Jessie ontvangt van de persoon die zichzelf: Iemand Niemand noemt, zijn echte naam weigert hij te zeggen. Doordat hij alles anoniem wil houden, wil je weten wie het is, dus blijf je doorlezen. Maar niet alleen door Iemand Niemand wil je doorlezen, ook wil je doorlezen omdat het boek enorm grappig is en problemen omschrijft die heel goed te begrijpen zijn , de schrijfster heeft het boek zo geschreven dat je jezelf heel goed kan inleven in de hoofdpersoon. En dat brengt me naar het derde punt, ik kan me heel goed inleven in dit boek. Er zijn natuurlijk dingen die ik anders gedaan had als ik de hoofdpersoon geweest was, zoals bang zijn geworden naar die mail. Aangezien die jongen echt overkomt als een stalker. Hij zegt zelf ook dat hij het leuk vindt om naar Jessie te kijken en dat hij elke dag naar haar kijkt, wat mij betreft is dat best wel stalkerig. Maar dat soort dingen maakt het boek gewoon heel grappig en heel leuk om te lezen. Dus ik zou dit boek zeker aanraden om te lezen.

Gelezen door Eva (14 jaar)