Moet je zien, dit is mijn kindje,
het woont nu nog op de maan.
Kijk, die slaapmuts en die schoenen
met die belletjes eraan.
Dit is de foto die ze maakten
in het ziekenhuis: Het leeft!
Met een fluit en een viool
- al wat het later nodig heeft.
En soms hoor ik ook een trommel,
katteklop, soms hard, soms zacht.
Het is donker waar mijn kindje woont,
waar mijn kind woont is het nacht.
Want het is nog niet geboren,
in mijn buik is alles zwart.
Maar mijn kindje geeft zelf licht
en blaast sterren naar mijn hart.
gedicht: Sjoerd Kuyper
beeld: Marit Törnqvist
uit: Ik blijf altijd bij je
