Angelica groeit op in een gezelschap van kunstenaars en schrijvers. Met twee oudere broers die alleen oog hebben voor elkaar en een moeder die zich niet met haar bezig houdt, groeit ze eenzaam op. Ze creeërt fantasiewerelden en kan heerlijk spelen met haar tante, de enige echte Virginia Woolf. Angelica merkt toch dat ze er niet helemaal bij past: andere mensen vinden haar raar en thuis past ze niet in het getalenteerde groepje: iedereen heeft zijn ding, maar Angelica weet niet waar ze goed in is. Waarom kon ze nou niet gewoon in een normaal gezin opgroeien? Als ze zestien is, verdwijnt haar tante. Angelica besluit om haar verhaal te vertellen en haar broer Quentin helpt haar erbij door het voor haar op te schrijven. Zo kom je erachter wat er werkelijk schuilging achter het fantastisch ogende wereldje van Angelica's familie.
De titel van het boek is apart, waardoor het je aandacht trekt en je meteen al nieuwsgierig maakt naar de oorsprong van de titel. De cover heeft ook iets intirigerends, al met al een boeiend begin. Op de eerste pagina van het verhaal wordt de grote vraag al gesteld. Virginia is verdwenen, maar wat is er nou precies gebeurd? Het maakt je meteen nieuwsgierig. Het verhaal is zo opgebouwd dat je aan het eind pas weet wat er precies gebeurd is met Virginia. Door tijdsprongen van het heden naar het verleden snap je eerst echt niet wat er is gebeurd. Er worden een aantal verwijzingen naar het andere boek 'Soldaten huilen niet' gegeven, maar ik vind dat je dit boek prima los kan lezen van het voorafgaande deel.
Het boek is uiterst simpel geschreven met korte dialogen en simpel woordgebruik. Het komt ietwat kinderachtig over, toch wordt je in de ban gehouden van Angelica's verhaal. Het heeft iets treurigs, maar ook iets puurs en zachts over zich en bovenal is het een mooi en interessant verhaal. Het raakte mij zeker. Het boek is voor jongeren geschreven, maar het gaat voornamelijk over de kinderjaren van een onzeker meisje, met een stel maffe volwassenen omzich heen, dus het is ook interessant voor anderen. Het is ook een mooie manier om wat over de Bloomsbury groep te weten te komen.
Gelezen door Lotje (15 jaar)
April is de wreedste maand
Rinder Kromhout
