Jandy Nelson
Twee weken geleden kwam mijn collega Saskia glunderend naar
me toe.. ‘Dit boek is heel goed!’ Ze had een exemplaar in haar handen van ‘Ik
geef je de zon’ van Jandy Nelson.
Saskia en ik hebben aardig dezelfde smaak in Young Adult-boeken. Op rustige momenten in de winkel praten we nog steeds af en toe over ‘Eleanor & Park’. Dus, als Saskia me iets aanraadt dan durf ik het wel aan.
Saskia en ik hebben aardig dezelfde smaak in Young Adult-boeken. Op rustige momenten in de winkel praten we nog steeds af en toe over ‘Eleanor & Park’. Dus, als Saskia me iets aanraadt dan durf ik het wel aan.
En inderdaad. Pfieuw.. Wat een mooi boek is ‘Ik geef je de
zon’. Aan de titel kun je niks aflezen en als de kaft ziet, weet je ook nog
niks. Waar gaat dit boek over?
In het boek lees je het verhaal van Noah en Jude. Noah en Jude zijn een tweeling en dat is eigenlijk altijd heel belangrijk geweest in de dingen die zij beleefden. Zowel Noah als Jude zijn ontzettend creatief en beiden doen dan ook hun best om op de kunstacademie te komen. Maar, als er iets ergs gebeurd in het gezin van Noah en Jude dan wordt alles waar ze ooit zo zeker van waren door de war gegooid!
In het boek lees je het verhaal van Noah en Jude. Noah en Jude zijn een tweeling en dat is eigenlijk altijd heel belangrijk geweest in de dingen die zij beleefden. Zowel Noah als Jude zijn ontzettend creatief en beiden doen dan ook hun best om op de kunstacademie te komen. Maar, als er iets ergs gebeurd in het gezin van Noah en Jude dan wordt alles waar ze ooit zo zeker van waren door de war gegooid!
Op zich klinkt dat niet eens als een echt goed verhaal. Maar
de manier waarop Jandy Nelson, de schrijfster, dit schrijft zorgt dat je je erg
goed kan inleven in de verhaallijnen van zowel Noah als Jude. Jude en Noah
schrijven om de beurt een hoofdstuk. Maar, de hoofdstukken van Noah spelen als
ze 13 jaar oud zijn. Als Jude schrijft zijn ze 16.
Ik vind het heel erg knap dat één schrijfster zich zo goed kan verplaatsen in zowel een puberjongen als een pubermeisje. Enne, ondanks dat ik er niet één van een tweeling ben zorgt Jandy Nelson ervoor dat ik me bijna kan voorstellen hoe het is om zo ontzettend bij elkaar te horen.
Ik vind het heel erg knap dat één schrijfster zich zo goed kan verplaatsen in zowel een puberjongen als een pubermeisje. Enne, ondanks dat ik er niet één van een tweeling ben zorgt Jandy Nelson ervoor dat ik me bijna kan voorstellen hoe het is om zo ontzettend bij elkaar te horen.
Het boek snijdt heftige thema’s aan en daardoor zou ik dit
boek pas aanraden vanaf een jaar of 15. Maar dat ligt er natuurlijk heel erg
aan wat voor soort lezer je bent.
Vond ik dan alles aan dit boek goed? Nee, dat nou ook weer
niet. Mijn grootste minpunt is eigenlijk dat de hoofdstukken soms wel erg lang
zijn. Als je ’s avonds in bed met jezelf afspreekt dat je nog één hoofdstukje
mag lezen dan kom je soms aardig in de knoei. Want dan ben je best nog wel even
bezig.
Een ander minpunt is dat ik een beetje jaloers word van dit boek. De mensen in dit boek zijn allemaal met kunst bezig en ik word er jaloers van dat ik nog niet eens fatsoenlijk een poppetje kan tekenen.. ;)
Een ander minpunt is dat ik een beetje jaloers word van dit boek. De mensen in dit boek zijn allemaal met kunst bezig en ik word er jaloers van dat ik nog niet eens fatsoenlijk een poppetje kan tekenen.. ;)
