Armand Grimbrère
Dit verhaal gaat over een jongen die Florian heet. Zijn vader overlijdt en spreekt zijn laatste woorden uit. Florian doet wat hem gezegd wordt en opent een kistje met daarin een sleutel. Dan stijgt hij plotseling omhoog en komt hij in een andere wereld.
Florian komt in een wereld waar al 300 jaar oorlog heerst. Er hebben veel heftige gebeurtenissen plaatsgevonden. De wereld bestaat nu uit Goeden en Slechten. Onder de Goeden zijn ook de Getrouwen die aan de kant van koning Laban staan. Op het moment dat Florian deze wereld binnenstapt, zitten de Getrouwen verstopt onder een stad midden in het koninkrijk van de slechterik Nergal. Dit koninkrijk heet Dolor.
300 jaar geleden werkte Nergal voor de koning, hij was zijn vertrouweling. Maar toen bedacht Nergal dat hij de macht kon grijpen en daarom kocht hij mensen om die voor hem tegen de koning konden vechten. Zo ontstond er de oorlog. De koning won deze strijd en verbande Nergal naar de uithoeken van Dolor. Met allemaal slechte wezens om zich heen
(bijvoorbeeld Eksters en mollen) veroverde Nergal uiteindelijk heel Dolor.
De koning heeft destijds de mensen al beloofd dat er vrede zou komen. De mensen geloven hier nu eigenlijk niet meer in; het duurt al zolang. En nu gaat Florian de belofte waarmaken en in het geheim de sleutel afleveren. Je snapt dat dit niet zomaar lukt. Florian maakt hele vrolijke, spannende, maar ook droevige momenten mee. Even een stukje uit dit boek:
“Vlug verstop je! maar het is al te laat. Nephina (= een verraadster die eerst een vriendin
was van Florian) heeft het tweetal al gezien en stormt in volle vaart op hen af, terwijl ze
haar zwaard trekt. Niets is nog over van dat vriendelijke meisje dat eens zo onschuldig
leek. Florian en Leathan (= een gids en vriend van Florian) kunnen geen kant op. Rennen!
gilt Leathan. Ik houd haar wel tegen. Florian rent zo hard hij kan, wanneer hij ineens achter
zich een luide schreeuw hoort. Hij draait zich om en ziet Leathan voorover in elkaar
zakken met zijn handen op zijn buik. Denk maar niet dat je nog enige kans maakt; gilt
Nephina vals, terwijl ze driegend in zijn richting komt gereden. ʻEr is niemand die je nog
redden kan!ʼ Jij...jij verraadster! briest Florian woedend. Hahahaha, krijst Nephina, ʻal je
kansen zijn verspeeld! Geef op die sleutel. Dan laat ik je leven!”
Je zou dit boek een beetje kunnen vergelijken met Narnia, waar je ook opeens in een andere
wereld beland. Maar dit boek vind ik spannender, van begin tot einde. Eerst moest ik mijn aandacht er echt wel even goed bijhouden - de schrijver legt namelijk eerst uit hoe alles vroeger zat, hoe alles is ontstaan en hoe iedereen heet - maar toen ik iets verder was, toen las ik het echt in een ruk uit.
En weet je wat ik zo mooi vond? Aan het einde van het verhaal blijkt dat het paleis van koning
Laban de hemel is. Florian ziet dan ook zijn vader weer. Dit boek is top, mis het niet.
Gelezen door Joep